空想作文 กับการเขียนที่ไม่ได้ดั่งใจนึก

กี๊ด สวัสดีค่ะพ่อแม่พี่น้องทุกท่าน

ไม่ได้เจอกันตั้งสองสัปดาห์นิด ๆ แล้วนะคะเนี่ย คิดถึงกันมั้ยคะ

ค่ะ เนื่องจากในที่สุดเราก็สอบเสร็จหมดทุกตัวแล้ว
กี๊ดดดดดด ปรบมือสิคะรออะไร
แต่ ๆๆๆ
ภารกิจของเรายังไม่จบง่าย ๆ ค่ะ ยังมีเรื่องต้องสะสางอีกมากมาย อุแว

วันนี้ก็ขอผลัดยังไม่ทำเรื่องเกมค่ะ เพราะแบบ เสียดายมากที่ไม่ได้แก้ 空想作文  ส่งไป
เพราะตอนเขียนก็ยอมรับเลยค่ะว่าแทบจะตั้งใจเขียนกว่ารีพอร์ตของวิชาแจปไรท์ แค่ก ๆ

คือสารภาพตามตรงว่าเป็นสาวน้อยช่างเพ้อฝันค่ะ แต่งฟิคสั้น ๆ บ้างตามโอกาส
ส่วนถ้าถามจุดเด่นของงานน่ะเหรอคะ

ความฟุ้งเฟ้อค่ะ

5555555555555555555555555555555

เพราะงั้นงาน 空想作文 เนี่ย ทุ่มเทในระดับหนึ่งเลยล่ะค่ะ 

แต่ระหว่างทางก็พบประสบปัญหาค่อนข้างมากเลย

เพราะไม่สามารถสื่อสิ่งที่อยู่ในใจไปได้สมบูรณ์อย่างตอนเวลาเขียนเป็นภาษาไทยเลยค่ะ แง

จริง ๆ ตอนส่งไปก็ยังคิดว่ามันยังดีได้มากกว่านี้อีกค่ะ แต่ตัวเองอ่านเองไม่สามารถบอกได้เลยว่าควรจะปรับแก้ตรงไหนถึงจะออกมาดี

งานครั้งนี้เลยดีใจมากค่ะตอนที่ได้รับฟีดแบ็คกลับมา  (✿◡‿◡)

ต้องขอกราบขอบคุณอาจารย์และพี่ทีเอมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

ด้วยประการฉะนี้ ถึงจะสายไปหน่อยแต่จะเอาเวอร์ชั่นปรับแก้สด ๆ ร้อน ๆ มาลงไว้ในนี้ค่ะ

เป็นอนุสรณ์สถานว่าครั้งนึงเคยแต่งฟิคภาษาญี่ปุ่นกับเค้าด้วย...

こころなし

「知っていますか？ロボットでも恋に落ちるらしいです」

私は人の手によって作られたロボットです。ロボットとはいえ、見た目は普通の人間に近いです。嬉しさ、悲しみや怒りなど人間の基本的な感情はプログラムされています。ありえないかもしれないが、私が生まれたこの国は不思議なところでもあり、技術大国でもありますからね。なんでもできてしまいます。

しかし、優れた技術で作られたとはいえ、私に「心」がありません。まぁ、むしろロボットなんかに「心」があった方が不思議です。

それでも私は「心」という言葉の響きに焦がれてしまいました。

心とはどのようなものでしょう？

私はそんなこと考えながら凍った水面に写っている命のないような自分の顔を眺めていました。

「何をぼっーとしてるの？」

その時はまだ聞き慣れていなかった声で私のモノローグが壊されました。振り迎えると、そこに立っているのは最近知り合った女の子でした。

彼女はこの不思議な国にピッタリな、まるで雪の姫のような子です。

もちろん、それは悪い意味ではないのです。彼女は、私の...なんですかね、友人に近い存在だと思います。何もかもを突き刺さるような冷たい眼差しで、光が宿っていない私のグラスの瞳を見つめていました。聞いてみれば、彼女は町に向かっている途中でした。

彼女の頬がいつもより赤いのは冬のせいだろうと私はふと思いました。

なぜか今も分からないが、ただ彼女が寒そうに見えましたから。私はその日着ていた上着を彼女に貸してあげようと決めました。

先ほどまで着ていたコートを彼女に差し出すと、彼女はキョトンとした顔で、ただ私と無言に目を合わせていました。

「ロボットの私でも寒さを感じます。貴方もそうではないかと…」

　氷のように美しく、そして今にも消えそうな儚い粉雪のような彼女は、心のない私みたいに、この寒さを感じているのではないでしょうか。

「変わった人ね」

人？何を言ってるのでしょう?

私には心がないから、人になれるはずがないのに…

「私はただのロボットですが」

「分かってるよそれくらい」

全く理解不能でしたから、言葉を失いました。

心がない私は、人間ではありません。そう言おうとしたのに、彼女のお礼の言葉で私の声が粉雪のように溶けてしまいました。

残っているのは、わずかな暖かさと、隠し切れない「人」という言葉への嬉しさでした。

「コート、ありがとう」

先程まで無表情だった彼女が笑い出しました。

なんて無邪気な笑顔でしょうといつも思うのです。

「…とんでもないです」

なぜ胸の奥に暖かい何かを感じているのでしょう。もはや私のプロセッサーが壊れてしまったようですね、これは。困りました。

「それで、貴方は平気なの？」

寒さは感じるって言ったじゃないと彼女は尋ねてきました。

「そうですね。感じますが、どれほど寒くなっても体は普通に動けます」

そう、と彼女が答えました。

「そろそろ行きましょ」

え、いつから私も行くことになりました？

しかし、プロセッサーが壊れてしまったせいか、私はただ頷くことしかできませんでした。

「はい」

私の返事を聞いた彼女は立ち上がって、私と肩を並べてきました。

そしてその瞬間に、彼女は何も言わず、私の左手を優しく、ギュッと握りました。

「せめて手だけはもう寒くないでしょ」

あぁ、そうですね。

本当に暖かい。

でも、あまりにも暖かすぎて、オーバーヒートしまいそう…

　心がないはずの私の耳に響いた心臓の音は果たして誰のものだったでしょう。

彼女の？

いや、これは、きっと…

 จากตอนแรกหน้าเดียว แก้เสร็จฟาดไปสองหน้าจุก ๆ ค่ะ 55555555

คือพอมาอ่านก็แอบอายนิด ๆ นะคะ ทำไมมันฟุ้งเฟ้อขนาดนี้น้อ

อ๊ะ จะว่าไป จริง ๆ มีเรื่องอยากเม้านิดหน่อยค่ะ
ดราฟท์แรกที่เขียนเนี่ยจริง ๆ แล้วหุ่นยนต์จะแทนตัวเองว่า 僕 เพราะอยากให้เจ้าตัวดูสุภาพค่ะ
แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเปลี่ยนเป็น 私 เพราะอยากให้มีความ androgynous มากขึ้นค่ะ (ก็เป็นหุ่มยนต์นี่นะ...)
คือไม่อยากให้ติดภาพว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เพราะที่สำคัญคือเจ้าตัวเป็นหุ่นยนต์อะไรประมาณนี้ค่ะ

มาเข้าช่วงจริงจังนิดหน่อยค่ะ
ตามที่ได้รับคอมเม้นมาคือ
1. ลองเพิ่มเติมตรง「変わった人ね」เพื่อจะสื่อให้คนอ่านเห็นถึงการที่หุ่นยนต์มีหัวใจขึ้นมาได้
ตอนแรกตรงนี้จะมีแค่

「変わった人ね」

人？何を言ってるのでしょうと私は思いました。

ตอนนี้จะกลายเป็น

 「変わった人ね」

人？何を言ってるのでしょう?

私には心がないから、人になれるはずがないのに…

ตรงนี้คือยากสื่อถึงความคิดของหุ่นยนต์ที่คิดว่าตนไม่มีหัวใจ และถ้าไม่มีหัวใจก็ไม่มีวันเอื้อมถึงความเป็นมานุดได้ค่ะ

ตัวเด็กสาวนั้นมองเจ้าหุ่นยนต์เหมือนคนธรรมดาคนหนึ่งจึงเรียกออกไปแบบนี้ ซึ่งส่วนตัวเราคิดว่านี่คือประโยคจุดเปลี่ยนของเรื่องเลยค่ะ

และเราก็ทำการเพิ่ม

心がない私は、人間ではありません。そう言おうとしたのに、彼女のお礼の言葉で私の声が粉雪のように溶けてしまいました。

残っているのは、わずかな暖かさと、隠し切れない「人」という言葉への嬉しさでした。

ให้เห็นว่าตัวหุ่นยนต์กำลังจะก้าวขาลงหลุมที่เด็กสาวขุดไว้โดยไม่ตั้งใจ คิคิ

2.ในฉบับเดิมเรื่องจะจบลงด้วยประโยค 

「知っていますか？ロボットでも恋に落ちるらしいです」

แต่ตอนนี้เปลี่ยนมาวางไว้ข้างบนตามคำแนะนำค่ะ
คือมีคำแนะนำมาว่าไม่มีประโยคนี้ก็ได้ แต่ทำใจตัดออกไม่ได้จริง ๆ ค่ะ เพราะรู้สึกว่านี่คือแก่นเรื่องทั้งหมดในประโยคเดียว ไม่ว่ายังไงก็อยากจะเก็บไว้จริง ๆ ค่ะ เลยย้ายไปข้างบนแทน

แต่ออกมาก็แบบ เอ๊ะ ประโยคเปิดเรื่องแบบนี้ก็เริ่ดนะ

และสุดท้ายก็เปลี่ยนนู่นนี่นิดหน่อยทั้งตามคำแนะนำและตามใจตัวเองค่ะ 5555555555555555555 ฮือ ขออภัยที่ชอบทำอะไรตามใจตัวเองค่ะ ,-,

อย่างตอนจบตอนแรกจะเป็น

　心がないはずの私の耳に響いた心臓の音は果たして誰のものだったでしょう。

　彼女の？

  それとも.....

ตอนนี้แก้เป็น 

　心がないはずの私の耳に響いた心臓の音は果たして誰のものだったでしょう。

彼女の？

いや、これは、きっと…

ตอนนี้ชอบที่จบด้วย きっと มากเลยค่ะ　เพราะให้ความรู้สึกว่าความไม่แน่นอนและไม่มั่นใจทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ถูกทำให้กระจ่างชัดแล้วในตอนจบ

ฮือ ได้เขียนอะไรแบบนี้ด้วยภาษาญี่ปุ่นแล้วเปิดโลกมากจริง ๆ ค่ะ

ยังมีที่ให้แก้อีกเยอะ และมีอีกหลายอย่างที่ยังสื่อออกมาด้วยภาษาญี่ปุ่นได้ไม่ดีเท่าที่ต้องการ 

ไหนจะเรื่องของ tense ที่เลือกใช้ยากด้วย เพราะภาษาไทยไม่มี ภาษาอังกฤษเวลาเขียนเรื่องก็ยึดเอาเองเลยว่าจะ present หรือ past ตอนเขียนก็ได้แต่ลบ ๆ แก้ ๆ อยู่หลายรอบค่ะ ไว้ต้องไปศึกษาเพิ่ม แง 

แต่ถ้ามีโอกาสก็อยากจะชาเล้นจ์ตัวเองเขียนอีกสักครั้งค่ะ

วันนี้ขอลาไปก่อน

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ( •̀ ω •́ )y

ภาพแถมค่ะ(´▽`ʃ♡ƪ)